متاورس یک دنیای مجازی است که از محیط‌های مجازی سه‌بعدی آنلاین غیرمتمرکز و پایدار تشکیل می‌شود. این دنیای مجازی از طریق هدست‌های واقعیت مجازی، عینک‌های واقعیت افزوده، گوشی‌های هوشمند، رایانه‌های شخصی و کنسول‌های بازی قابل دسترسی خواهد بود.
اصطلاح “متاورس” در سال 1992 توسط نیل استیونسن، نویسنده آمریکایی، در رمان علمی تخیلی “خرابی برفکی” ابداع شد. استیونسن در این رمان، متاورس را به عنوان یک دنیای مجازی گسترده و همه جانبه توصیف کرد که مردم می‌توانند در آن کار، بازی و تعامل داشته باشند.
متاورس هنوز در مراحل اولیه توسعه است، اما پتانسیل آن برای تغییر نحوه تعامل ما با دنیای اطرافمان بسیار زیاد است. متاورس می‌تواند برای اهداف مختلفی مانند بازی، آموزش، تجارت و حتی ارتباطات اجتماعی استفاده شود.
در اینجا برخی از کاربردهای احتمالی متاورس آورده شده است:
- بازی: متاورس می‌تواند به یک پلتفرم جدید و هیجان انگیز برای بازی تبدیل شود. بازیکنان می‌توانند با هم در محیط‌های سه‌بعدی تعامل داشته باشند و تجربه‌های جدید و سرگرم‌کننده‌ای را ایجاد کنند.
آموزش: متاورس می‌تواند یک ابزار آموزشی قدرتمند باشد. دانشجویان می‌توانند در کلاس‌های مجازی شرکت کنند، با معلمان و سایر دانش‌آموزان تعامل داشته باشند و از طریق شبیه‌سازی‌های سه‌بعدی یاد بگیرند.
تجارت: متاورس می‌تواند یک بازار جدید و جذاب برای تجارت باشد. شرکت‌ها می‌توانند محصولات و خدمات خود را در دنیای مجازی به فروش برسانند و با مشتریان خود تعامل داشته باشند.
ارتباطات اجتماعی: متاورس می‌تواند یک راه جدید برای ارتباط با دیگران باشد. افراد می‌توانند در باشگاه‌ها، کنسرت‌ها و سایر رویدادهای مجازی شرکت کنند و با دوستان و خانواده خود در ارتباط باشند.
متاورس پتانسیل آن را دارد که دنیای ما را به روش‌های جدید و هیجان‌انگیز تغییر دهد. هنوز مشخص نیست که متاورس چگونه توسعه خواهد یافت، اما مطمئناً یکی از فناوری‌های تأثیرگذار قرن 21 خواهد بود.